پدر درحالی‌که روی صندلی نمازش نشسته بود و داشت نماز شب می‌خواند، بین دو تا از دورکعتی هایش از من پرسید: که فردا صبح کجا می‌روم. گفتم: به کوه. پرسید: با چه کسی می‌روی؟ گفتم رسول و دوست دیگری از اصفهان احتمالاً. گفت: ماشین را برای فردا می‌خواهد و باید بچه‌ها را ببرد باغ کتاب و موزه دفاع مقدس که نمی‌تواند آن را به من بدهد. و من با سر تصدیقش کردم. اصلاً چیز خاصی نبود.
بگذارید برای آسان گرفتن و پایین آوردن انتظارات از آنچه می‌نویسم و البته جلوگیری از این کمال‌گرایی مسخره با نوشته‌ای که بازتاب فلسفه زندگی‌ام باشد شروع نکنم. بلکه همین ابتدای کار یک ابزار برای ادامه همکاری‌مان معرفی کنم.
فونت‌آرا، افزونه‌ای رایگان و متن‌باز (آزاد) است برای بهبود فونت فارسی در تمام وب. راست‌چین بودن نوشته‌ها را هم درست می‌کند. افزونه‌ای برای کروم و فایرفاکس دارد و با کلیک روی آن می‌توانید سایتی که در آن هستید را هم برای خودتان اضافه کنید. فونت‌های دلخواه را هم می‌شود به آن افزود که من نکرده ام. حمایت مالی و فنی هم می‌شود از این پروژه متن‌باز کرد که با آن روحیات سوسیالیستی‌ام کرده ام حتما :)
فکر کنم باعث شده است بسیاری چیزها را که من پیش از این به انگلیسی می‌نوشتم حالا فارسی بنویسم. خواندن توئیت‌های مردم و نظراتشان در Goodreads را دلنشین می‌کند و تلگرام وب را قابل رقابت با نسخه دسکتاپش کرده است. وبلاگ حاضر را نیز به راحتی به آن اضافه کنید.
